تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی، دو گونه‌ی متفاوت از زبان انگلیسی هستند که با توجه به قاره و کشور مختلف، تفاوت‌هایی در واژگان، تلفظ، گرامر و استفاده از اصطلاحات دارند.

یکی از تفاوت‌های بارز در این دو گونه، استفاده از کلمات متفاوت است. برای مثال، در بریتانیا کلمه “biscuit” به معنای “شیرینی کوچک” استفاده می‌شود، در حالی که در آمریکا به جای آن از کلمه “cookie” استفاده می‌شود. همچنین، در بریتانیا به کیفیت بالایی از چایی که با آب جوش سرو می‌شود “tea” گفته می‌شود، در حالی که در آمریکا به آن “herbal tea” یا “infusion” گفته می‌شود.

تلفظ کلمات نیز در دو گونه‌ی انگلیسی، متفاوت است. به عنوان مثال، در بریتانیا کلمه “schedule” با تلفظ “shed-yool” تلفظ می‌شود، در حالی که در آمریکا با تلفظ “sked-yool” تلفظ می‌شود.

همچنین، در گرامر انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی نیز تفاوت‌هایی وجود دارد. برای مثال، در بریتانیا از فعل “have got” به جای فعل “have” برای بیان مالکیت استفاده می‌شود، در حالی که در آمریکا از فعل “have” به تنهایی استفاده می‌شود.

در نهایت، استفاده از اصطلاحات و عبارات نیز در دو گونه‌ی انگلیسی، متفاوت است. برای مثال، عبارت “I’m knackered” در بریتانیا به معنای “خسته‌ام” استفاده می‌شود، در حالی که در آمریکا به جای آن از عبارت “I’m beat” استفاده می‌شود.

آیا انگلیسی آمریکایی (American English) و انگلیسی بریتانیایی (British English) دو زبان مجزا هستند یا دو حالت مختلف از زبان انگلیسی؟

بعضی‌ها می گویند آنها دو زبان مختلف هستند ولی خیلی‌ها آنها را تنها حالتهای مختلفی از یک زبان می‌دانند.

البته هیچ پاسخ دقیقی برای این پرسش وجود ندارد. ما فقط می‌توانیم بگوییم که تفاوتهایی میان آنها وجود دارد.

البته باید بدانید که این تفاوتها جزئی بوده و در اثر یکپارچه شدن دنیای امروز این تفاوتها روز به روز کمتر می شوند.

در ادامه با برخی از تفاوتهای میان این دو نسخه از زبان انگلیسی آشنا می شوید.

املای کلمات

انگلیسی بریتانیایی تمایل دارد که املای بسیاری از کلماتی که ریشه فرانسوی دارد را حفظ کند،

در حالیکه آمریکایی‌ها بیشتر سعی می‌کنند کلمات را همانطور که تلفظ می‌کنند بنویسند.

علاوه بر این، آنها حروفی را که مورد نیاز نیست حذف می‌کنند. به مثالهای زیر دقت کنید:

اگر چه هر دو نسخه‌ی آمریکایی و بریتانیایی زبان انگلیسی صحیح هستند، اما املای آمریکایی معمولاً ساده‌تر است.

بنابراین بهتر است بطور کلی از املای آمریکایی استفاده کنید، مگر اینکه بخواهید برای خوانندگان بریتانیایی چیزی بنویسید.

تلفظ

تلفظ‌ها و لهجه‌های گوناگونی در انگلیسی محاوره‌ای وجود دارد که پرداختن به همه آنها در یک مقاله امکانپذیر نیست.

بنابراین تنها به تفاوتهای اصلی بین دو نوع اصلی زبان انگلیسی،‌ یعنی انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی اشاره می‌کنیم:

صدای /r/ ممکن است در بعضی از کلمات انگلیسی بریتانیایی رسا نباشد؛ مثلاً کلمات car، park، star و bark را در نظر بگیرید.

قاعده‌ی آن اینست که حرف r تنها وقتی که یک حرف صدادار بعد از آن بیاید تلفظ می‌شود، مانند Iran، British و bring.

آمریکاییها تمایل دارند کلماتی که به «-duce» ختم می‌شوند (مانند reduce، produce، induce و seduce) را بصورت /-du:s/ تلفظ کنند.

در انگلیسی بریتانیایی این اغلب کمی متفاوت است:/-dju:s/

آمریکاییها تمایل دارند کلمات را با حذف حروف کاهش دهند.

بعنوان مثال کلمه «facts» در انگلیسی آمریکایی درست مثل «fax» تلفظ می‌شود – حرف t تلفظ نمی‌شود.

گاهی حروف صدادار در انگلیسی بریتانیایی حذف می‌شوند.

بعنوان مثال در هیچیک از کلمات «secretary» و «tributary» حرف a تلفظ نمی‌شود.

گاهی استرس کلمه در هر کدام از دو نسخه آمریکایی و بریتانیایی تفاوت دارد:

لغت

در جدول زیر چند کلمه متداول بریتانیایی بهمراه معادل آمریکایی آن ارائه شده است:

برچسب ها :

آموزش زبان , آموزش زبان انگلیسی , آیلتس , امتحان آیلتس , امتحان تافل , تافل, تدریس خصوصی تافل , تدریس خصوصی آیلتس , تدریس خصوصی زبان انگلیسی , تدریس خصوصی مکالمه , خصوصی آیلتس , خصوصی تافل , خصوصی مکالمه انگلیسی ,ielts,toefl