برقراری ارتباط بین افرادی که ناشنوا یا دچار شنیدن هستند و افرادی که می توانند بشنوند را تسهیل می کنند. مترجمان زبان اشاره باید به زبان انگلیسی و در زبان اشاره آمریکایی (ASL) مسلط باشند، که ترکیبی از امضاء، املاء انگشتی و زبان بدن خاص است. ASL یک زبان جداگانه از زبان انگلیسی است و دارای دستور زبان است.
برخی از مترجمان به شکل دیگری از تفسیر برای افرادی که ناشنوا هستند و یا از شنیدن آن دچار مشکل هستند، متمایز هستند.
بعضی از افرادی که ناشنوا یا دچار شنوایی شنوایی لپ تاپ هستند به جای امضای ASL تعابیری که با این افراد کار می کنند “تفسیر شفاهی” هستند، سخن گفتن را به صورت صحیح و با دقت به طوری که لب ها را می توان به راحتی خواند. آنها همچنین می توانند از چهره ها و حرکات استفاده کنند تا خواننده لبخند را درک کنند.
دیگر روش های تفسیر عبارتند از سخن گفتن، که با استفاده از اشکال دست در نزدیکی دهان قرار می گیرد تا خواننده های لب بیشتر اطلاعات بیشتری به دست آورد؛ امضای دقیق انگلیسی و امضای لمسی، که با استفاده از نشانه های دست در دست کور کور، برای افراد کور و ناشنوا تفسیر می شود.
مترجمهای سه زبانه ارتباط برقرار کردن بین یک سخنران انگلیسی، سخنران یک زبان دیگر و یک کاربر ASL را تسهیل می کند. آنها باید همه کاره، سازگاری و درک فرهنگی لازم برای تفسیر در هر سه زبان بدون تغییر معنی اساسی پیام
مطالب بیشتر: