ترجمه همزمان (SI) مضرابی است که در صورتی که فرد در حال انجام خدمت باشد، مترجم باید بهترین کاری را که می تواند در زمان مجاز توسط سرعت سخنرانی منبع انجام دهد، انجام دهد. با این حال آنها همچنین مزایای صرفه جویی در زمان و مزاحم جریان طبیعی سخنران را دارند. SI همچنین می تواند توسط نرم افزار که در آن برنامه می تواند به طور همزمان به سخنان ورودی گوش دادن و تفسیر مرتبط صحبت می کنند انجام می شود. با یک سیستم تفسیری مبتنی بر نرم افزار، سخنران قبل از صحبت کردن احکام اضافی مجبور نیست مکث یا منتظر مترجم باشد. شایع ترین شکل SI extempore است، جایی که مترجم پیام را نمی داند تا زمانی که آن را بشنود.
ترجمه همزمان با استفاده از وسایل الکترونیکی که مترجم می تواند صدای سخنران و همچنین صدای مترجم خود را در دادگاه نورمبرگ در سال 1945 بشنود. این تجهیزات تعداد زیادی شنوندگان را تسهیل کرد و تفسیر فرانسه، روسی، آلمانی و انگلیسی ارائه شد. تکنولوژی در دهه 1920 و 1930 اتفاق افتاد که ادوارد فیلن، بازرگان آمریکایی و آلن گوردون فینلی، مهندس بریتانیا، تجهیزات ترجمه همزمان با IBM را توسعه دادند. ایوان کاپ در یک کنفرانس با ترجمه همزمان در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1935 شرکت کرد. همانطور که موفق شد، IBM توانست این تجهیزات را به سازمان ملل برساند. SI با استفاده از سیستم های مبتنی بر نرم افزار توسط SpeechGear در سال 2004 معرفی شد.
در تنظیم ایده آل برای زبان شفاهی، مترجم نشسته در یک غرفه صدا ثابت و به یک میکروفون صحبت می کند، در حالی که به وضوح دیدن و شنیدن سخنران منبع زبان از طریق گوشی. ترجمه همزمان از طریق گوش دادن به شنوندگان هدف زبان ارائه می شود.